درباره ی فناوری اطلاعات، شبکه، امنیت شبکه و سه نقطه!
این دسته مربوط به مطالبی هست که در اینترنت-گشت روزرانه باهشون مواجه میشم و در کانال تلگرام شبکه‌ها (https://telegram.me/networkz) همراه با یک توضیح مختصر یا دیگاه شخصی خودم، به منبع لینک میدم.
وقتی صحبت از دیتاسنترها میشه، همه یاد یک سالن بزرگ پر از رک میوفتن و کلی سرور و حجم عظیمی از داده که تو این سرورا ذخیره شده، کانفیگای پیچیده، تجهیزات خاص و … اما، کم تر ذهن افراد به سمتی میره که مساله ی مهم تر در پشت تمام این موارد، تامین انرژی این تجهیزات و از سوی دیگه آلودگی های زیست محیطی هست که ایجاد میشه.
این عبارت رو بارها و بارها شنیدیم که : ” چیزهای کوچیک منجر به تاثیرات بزرگی میشن!” اولین باری که تصویری مثل تصویر زیر رو دیدم، خیلی خوب معنی این جمله رو درک کردم!
حتماً شنیدین که “لنگر کشتی خورد به کابلِ اینترنت و فیبر قطع شد و …” و حتماً میدونین که واقعاً فیبرهایی وجود دارن که packet هارو از دورن دریاها و اقیانوس ها میرسونن به نقاط مختلف دنیا.
ویکی‌پدیا میگه: کابل ارتباطی زیردریایی، کابلی مستقر در بستر دریا و میان دو ایستگاه زمینی است که انتقال سیگنال‌های مخابراتی را در امتداد اقیانوس ممکن می‌سازد.
در حال حاضر 428 کابل دریای این وظیفه رو بعهده دارن که طول مجموع این کابل ها به 1.1 میلیون کیلومتر میرسه! قطر این کابل‌ها عموماً برابر با یک شیلنگ آبِ باغ هست و در کف دریا قرار می‌گیرند.
یکی از سیستم‌های جدید کابل دریای بنام MAREA Cable قرار هست ظرفیتی معادل 160 ترابیت در ثانیه داشته باشه! جالبه بدونین این سیستم توسط Facebook و Microsoft در حال اجرا هست.
اینجا میتونین نقشه‌ی این کابل هارو در سطح آب‌های دنیا ببینین.
در این مطلب به سوالاتی که عموماً درباره‌ی Submarine Cables ها پرسیده میشه، پاسخ داده شده و خوندنش خالی از لطف نیست.
نهایتا LACNIC (حوزه ی آمریکای لاتین و کارائیب) نیز طی گزارشی رسما اعلام کرد که فاز آخر اختصاص آدرس های IPv4 پابلیک رو اجرایی کرده و بعد از این فاز دیگه هیچ فازی برای اختصاص آدرسهای IPv4 پابلیک وجود نخواهد داشت.
این امر به این معنی هست که آدرس های IPv4 پابلیک LACNIC رو به پایان هستن و بر طبق شرطی که LACNIC گذاشته، این آدرس های باقی مونده تنها به سازمان هایی اختصاص داده میشن که تا به حال هیچ آدرس IPv4 پابلیکی از جانب LACNIC به اون ها اختصاص پیدا نکرده باشه. به این ترتیب LACNIC توصیه کرده که سرویس پروایدرها باید برای ارتباطات خودشون با مشتریانشون به سمت فراهم سازی بستری برای استفاده از IPv6 حرکت کنند.
متن این اطلاعیه رو میتونید از لینک زیر مشاهده کنید:
http://www.lacnic.net/en/web/anuncios/2017-fase-final-de-agotamiento-de-ipv4
این مطلب رو آقای مهندس حسین خسروی عزیز (CCIE 55385)، لطف کردن برای وبلاگ آماده کردن. همانطور که اینجا اعلام شده، ایشان بزودی وبیناری تحت عنوان چگونه خود را برای CCIE RS V.5 آماده کنیم ارائه می‌کنن، لذا لطفاً سوالاتتون رو زیر این مطلب درج کنین تا ایشون بتونن سوالات رو جهت وبینار از قبل دسته بندی و آماده کنن.
بروزرسانی: وبینار “چگونه خود را برای امتحان CCIE R&S آماده کنیم” با استقبال خوبی برگزار شد و میتونین ویدئو و اسلایدها رو در انتهای مطلب دریافت کنین.
45 دقیقه مونده به پایان آزمون، 2 سوال مربوط به IPv6 و 1 سوال مربوط به Multicast routing باقی مونده (زمان تخمینی مورد نیاز برای هر 3 سوال: 30 دقیقه) و از همه مهمتر ترافیک شبکه‌ام هم از مسیری که باید عبور می‌کرد، نمی‌رفت. عرق سرد رو پیشونیم نشست و کمی مضطرب شدم، اصلاً احساس خوبی نداشتم. حالا تا انتها ادامه‌ی ماجرا رو واستون تعریف می کنم.
حسین خسروی هستم، حدود 10 ساله که در این حوزه فعالیت می کنم. مرداد 1387 اولین مدرک سیسکو در مسیر R&S یعنی CCNA رو گرفتم و 23 دی ماه 1395 CCIE شدم.
حدود 8 سال در آموزشگاه های مختلف شبکه تدریس کردم و غیر از دو تا بوت کمپ 1 ماهه که برای CCNP و CCSP در هند شرکت کردم، در هیچ دوره ی آموزشی دیگری از مسیر های آموزشی سیسکو و یا مفاهیم مرتبط شرکت نکردم و خودخوان مسیر رو طی کردم.
در این مطلب تصمیم دارم به امتحان CCIE R&S و تجارب خودم جهت آمادگی برای این آزمون بپردازم.
همه ی شما عزیزان که این مطلب رو مطالعه می کنید، بهتر از بنده شرایط و قواعد آزمون از لحاظ تعداد بخش ها، زمان بندی، امتحان های پیش نیاز و … میدونید. پس بنده به صورت اجمالی خدمتتون توضیح می دم.
برای ثبت نام در آزمون CCIE Routing and Switching Lab شما باید امتحان Written رو با موفقیت پشت سر بگذارید. بدون هیچ پیش نیاز مدرکی، شما می توانید برای امتحان Written ثبت نام کنید.
امتحان CCIE R&S Lab v5 از سه بخش تشکیل شده: ادامه خواندن “امتحان CCIE – یا خدا! چرا ترافیکم داره از اینور میره؟”
