حقیقت دنیای شبکه و حتی زندگی: خوب بودن، ارزان بودن، سرعت. فقط دوتا رو انتخاب کنید. نمیتونید هرسه رو همزمان با هم داشته باشید.
پیشنهاد می‌کنم حتماً RFC 1925 معروف به 12 حقیقت دنیای شبکه را مطالعه کنید.
نویسنده: مینا رضائی
محقق و همیشه در حال یادگیری، عاشق نقاشی، گاهی هم نویسندگی یا تألیف کتابای بزرگ :)
(مسئولیت و صحت و سقم کلیه ی مطالب منتشر شده از جانب من تنها بر عهده ی خودم می باشد)
مسابقه 2 – اندر حکایات کار با مدیر بداخلاق!
سلام به همه‌ی همراهان عزیز.
بعد از مدتی تصمیم گرفته شد که مسابقه ی دیگه ای برپا بشه و مفاهیمی رو به همراه هم یادآوری و بررسی کنیم 🙂
این مسابقه به اتمام رسیده و پاسخ سوالات با توضیحات زیر هر سوال درج شده است.
جهت اطلاع از مسابقات آتی لطفاً عضو خبرنامه وبلاگ و کانال تلگرام شبکه‌ها! شوید.
داستان از جایی شروع میشه که شما به عنوان مدیر شبکه‌ی شعبه‌ی غرب استخدام میشین. در همون بدو ورود به سازمان، ادمین سازمان مرکزی که به شدت بد اخلاق و بی اعصاب هست، دو نکته رو به شما گوشزد میکنه، اول این که سازمان با صرف هزینه ای از شرکت دیگه ای خواسته که برای روتر مرزی شما QoS رو پیاده سازی کنن و دومین نکته ای که با شدت به شما گوشزد میکنه این هست که هر گونه اقدامی از جانب شما که منجر به بروز تغییرات ناخواسته ی مسیریابی یا به وجود اومدن هزینه ی اضافی برای سازمان بشه مساوی هست با اخراج شما!
سفر به اعماق پروتکل های مسیریابی: EIGRP بخش دوم
سلام به همه ی همراهان عزیز. در قسمت قبل اندکی با EIGRP آشنا شدیم. در این قسمت قصد داریم تا به سراغ دو مولفه از مولفه های اصلی EIGRP بریم و با نحوه ی عملکرد این پروتکل بیشتر آشنا بشیم.
***
Reliable Transport Protocol (RTP):
مدیریت تحویل و دریافت پیام های EIGRP و هم چنین رعایت ترتیب در تحویل پکت ها، برعهده ی RTP است. برای تضمین این تحویل، RTP از الگوریتم اختصاصی سیسکو با نام Reliable Multicast بهره می گیرد.
تصدیق تحویل پکت ها و تضمین حفظ ترتیب آن ها در هنگام دریافت، از طریق دو Sequence Number در هدر EIGRP صورت می گیرد. یکی از این Sequence Number ها توسط روتر دریافت کننده ی پکت مقداردهی می شود و می تواند هر مقداری داشته باشد و هر زمان که روتر پکت جدیدی تولید کند، مقدار این Sequence Number یک واحد افزایش می یابد.
Sequence Number دوم در واقع Sequence Number آخرین پکتی خواهد بود که روتر دریافت کرده و باید تصدیق دریافت آن ارسال شود. این Sequence Number دوم در فیلد Acknowledgment Number در هدر EIGRP قرار می گیرد. قالب هدر EIGRP به صورت زیر می باشد:
تصویر 1 هدر پکت EIGRP
در EIGRP چندین پکت مختلف وجود دارد که بسته به نوع پکت، RTP از یکی از روش های Reliable Delivery یا Unreliable Delivery برای تحویل پکت ها استفاده می کند. ادامه خواندن “سفر به اعماق پروتکل های مسیریابی: EIGRP بخش دوم”
نگاهی به مسیرهای انحرافی در مسیریابی اینترنتی
تا حالا شده به این فک کنید که آیا امکان داره زمانی که قراره شما ارتباطی با مقصدی داخل AS ای که در اون قرار دارید، داشته باشید، اطلاعات شما سر از یک AS دیگه اون سر دنیا دربیاره و بعد از گذشتن از یک مسیر طولانی یا به عبارت بهتر از یه مسیر انحرافی، دوباره برگرده به همون AS ای که شما و مقصدتون در اون قرار دارید و برسه به دست مقصد! آیا اینجا حمله ای رخ داده؟ آیا مساله ی وجود مسیرهای انحرافی در دنیای اینترنت حقیقت داره؟ اگر حقیقت داره آیا همه ی مسیرهای انحرافی ناشی از حملات man-in-the-middle هستن؟ بیشترین مسیرهای انحرافی به کدوم AS ها یا کشورها تعلق دارن؟ آیا راهی هست که ISP های بزرگ تشخیص بدن که الان مسیریابیشون داره از طریق یک مسیر انحرافی انجام میشه؟
در این پست، نویسنده طی تحقیقاتی به بررسی مساله ی وجود مسیرهای انحرافی در مسیریابی های بین المللی پرداخته و سعی کرده تا در طی تحقیقاتش به سوالاتی که مطرح شد پاسخ بده. اگر به مباحث SP علاقه دارید این پست ممکنه براتون جالب باشه 🙂
There and back again: a look at international routing detours
مهاجرت به IPv6: دیتاسنترهای فیسبوک
در بحث مهاجرت به IPv6 ، شاید بشه گفت دیتاسنترها اولین نقطه‌ای هستن که باید براشون برنامه‌ریزی کرد تا سرویس‌ها IPv6-enabled و در دسترس باشن. شرکتهای بزرگ راهکارهای حرکت به سمت IPv6 خاص خودشون رو دارن. در این میون شرکتی مثل فیسبوک از ایده های جالبی برای پیاده سازی IPv6 در دیتاسنترهای خودش استفاده کرده.
99 درصد ترافیک درون شبکه ای فیسبوک و نیمی از کلاسترهای اون ها IPv6 only هستن و این در حالی هست که تنها 15 درصد کابران فیسبوک از IPv6 استفاده می کنند و 85 درصد ترافیکی که به سمت سرورهای فیسبوک روونه میشه، IPv4 only هستن!
فیسبوک در استفاده از راهکارها و دیوایس های خاص خودش همیشه مشهور بوده، برای همین شاید براتون جالب باشه که بدونید چطور فیسبوک بدون هیچ تداخلی تونسته ترافیک IPv4 ای که بخش اعظمی از ترافیک ورودی به دیتاسنترهاش رو شامل میشه از بستری مبتنی بر IPv6 عبور بده. پیشنهاد می کنم این پست کوتاه که با زبانی بسیار ساده به توضیح این راهکارها پرداخته مطالعه کنید 🙂
https://code.facebook.com/posts/635645183305089/legacy-support-on-ipv6-only-infra