سلام به همه ی مهندسين گرامی. در اين قسمت سعی داريم تا با هم بررسی کنيم که پروتکل های مسیریابی Distance Vector برای حل مشکلاتی که در پايان قسمت قبل مطرح کرديم، چه راهکارهايی رو به کار می برند.
***
- اگر از قسمت قبل به یاد داشته باشید، بیان شد که Distance Vector ها بر طبق قانون خود بايد کل Routing Table را بعد از گذشت يک بازه ی زمانی مشخص ارسال می کردند. اما تصور کنيد روتر X همسايه ای با نام Y دارد و از آن مسيرها به مقاصد A و B را فرا گرفته و در Routing Table خود ثبت نموده است. بازه ی زمانی مشخص مي گذرد و X بايد تمام مسيرهای موجود در Routing Table خود را با يک پيام آپديت برای همسايه ی خود یعنی Y ارسال نماید، در اين صورت روتر X بايد مسيرها به مقاصد A و B اي را که از Y فرا گرفته، دوباره به آن تبليغ کند.
اينجا دو مساله مطرح مي شود: اول اين که روتر X با اين کار بيهوده به نوعی سبب هدر رفت منابع می شود (پهنای باند براي ارسال جداول روتی با حجم بالا که اکثر مسيرها از طريق همان همسايه فراگرفته شده باشد)
دوم اين که فرض کنيد مقصد A، از دسترس خارج شود. روتر Y از اين موضوع باخبر می شود و قصد دارد تا با يک پيام آپديت اين موضوع رو به همسايه اش اطلاع دهد، اما قبل از اين که بتواند اين کار را انجام دهد ناگهان آپديتی از روتر X دريافت مي کند مبنی بر اين که روتر X به مقصد A که يک گام با آن فاصله دارد، دسترسی دارد. اگر به خاطر داشته باشید بیان شد که Distance Vector ها حکم تابلویی سر دو راهي را دارند که فقط فاصله و جهت تا یک مقصد را اطلاع می دهند، اما اين که آيا اين اطلاعات واقعا درست است يا نه، هيچ تضمينی نيست. بنابراين روتر Y، حرف X را قبول کرده و دوباره مسير به مقصد A را با افزايش يک گام به hop-count آن، به جدول روت خود اضافه می کند. به اين ترتيب اگر پکتی به مقصد A به دست X برسد، آن را برای Y ارسال می کند و Y دوباره آن را برای X ارسال می کند و این عمل همينطور ادامه پيدا کرده و Loop در مسیریابی رخ ميدهد.
در اینجا قانونی مطرح می شود که : اگر آپديتی از طريق يک اينترفيس ارسال شود، نبايد شامل مسيرهايی باشد که از طريق دريافت پيام آپديتی از روي همان اينترفيس، فرا گرفته شده باشند. به این قانون يک خطی Simple Split Horizon گفته می شود. پس Simple Split Horizon با سرکوب مسيرها از بروز loop جلوگيری ميکند.
ادامه خواندن “سفر به اعماق پروتکل های مسیریابی: Distance Vector ها (۲)”
