زمانی که عنوان این مطلب را می‌نوشتم، برای خودم نیز خیلی سخت بود اما حس کردم این عنوان عجیب شاید بیشتر در ذهن بماند. امیدوارم در انتهای مطلب شاید کمی تعریف آن مشخص شود.
طرح مسئله
اگر دو روتر BGP مستقیما بطور فیزیکی متصل باشند و یا از مکانیزم‌های Fault-detection مانند BFD استفاده کنند، زمانی که یک peer از دسترس خارج شود، این قطعی بلافاصله به Control Plane اطلاع داده شده و همسایگی BGP قطع می‌شود و نهایتاً مسیرهایی که روتر همسایه مسئول آن‌ها بوده تغییر می‌کنند.
اما فرض کنید که BGP Speaker ها در یک بستر لایه 2 مانند یک IXP به یکدیگر متصل هستند و به دلایلی استفاده از مکانیزمی مانند BFD وجود ندارد.
در محیط های IXP به تعدد پیش می‌آید که یکی از اعضا قصد تغییر تجهیز، بروزرسانی نرم‌افزار روتر خود، تغییر پورت یک peering و … را داشته باشد. در چنین شرایطی، همسایگان این روتر از این قطعی بلافاصله مطلع نمی‌شوند و در نتیجه بسته‌هایی که به سمت این روتر از طریق BGP مسیردهی می‌شدند، پس از سپری شدن Hold Timer (که معمولا زمانی بین 90 تا 180 ثانیه هست) از BGP Table حذف خواهند شد.
در واقع در این زمان ترافیک به اصطلاح blackhole شده است. در نظر داشته باشید که برخی IXP ها در دنیا سهم مهمی در وجود اینترنت دارند و blackhole شدن ترافیک ممکن است منجر به تأثیرات زیادی در دنیای اینترنت شود. ادامه خواندن “BGP Session Culling و انتزاع رخنه‌گر”
